Nazwa zobowiązuje
Urodził się 280 lat temu. Był nie tylko najwybitniejszym mieszkańcem Morąga, ale całych Prus Wschodnich a nawet Niemiec. Nic więc dziwnego, że pamięć o nim w rodzinnym mieście jest wciąż żywa.
Dwudziestego piątego sierpnia, dokładnie w 280. rocznicę urodzin Stowarzyszenie Mniejszości Niemieckiej w Morągu, noszące zresztą imię najwybitniejszego morążanina, jak co roku urządziło urodziny Herdera. To uroczystość podczas, której przypomina dorobek filozofa i składa kwiaty pod jego popiersiem. Stoi ono naprzeciw budynku, który po wojnie stanął w miejscu jego rodzinnego domu.
W tym roku filozofa przypomniał ks. Dariusz Piórowski – proboszcz parafii pod wezwaniem bł. Michała Kozala, zaprzyjaźniony ze stowarzyszeniem. Przypominał Herdera w odniesieniu do jego nauczyciela – Immanuela Kanta, drugiego wielkiego myśliciela wschodniopruskiego.
– Dostępne mi źródła nic nie mówią tym, czy Herder na studia filozoficzne w Królewcu poszedł ze względu na Kanta, czy dlatego, że tam znajdował się najbliższy uniwersytet. Kant, w czasach, gdy Herder był jego studentem, jeszcze nie był uznanym autorytetem. Herder – jego najsławniejszy student, jako dorosły filozof był raczej opozycjonistą Kanta. Kant uważał, że człowiek poznaje świat poprzez swój rozum, a jego możliwości poznawcze są nieograniczone. Herder zaś twierdził ,że człowiek poznaje świat poprzez doświadczenie. Wprowadził do nauki pojęcie narodu i języka, który narzuca sposób myślenia. Twierdził, że każdy naród ma swego ducha – wyjaśniał ksiądz Piórowski.
Po referacie uczestnicy spotkania spożyli posiłek. Też był w temacie, spotkania i urodzin filozofa – bo były to klopsy królewieckie, a zrobiła je Janka Malewska. Po posiłku wszyscy udali się pod pomnik Herdera. Tam złożyli kwiaty. Wiązanki filozofowi ufundowały Urzędy Gmin w Morągu i w Małdytach, Muzeum w Morągu i Stowarzyszenie jego imienia.
Johann Gottfried Herder urodził się 25 sierpnia 1744 w Morągu, zmarł 18 grudnia 1803 r. w Weimarze. To niemiecki filozof, pastor i pisarz. Jego poglądy wpłynęły znacząco na późniejszy rozwój idei narodu (koncepcja Volk) oraz filozofii i historii kultury. Był jednym z klasyków weimarskich.
